
kęsów i rozdrabniania pożywienia.
Zęby człowieka charakteryzują się: difiodontyzmem (fizjologicznie występują zęby mleczne i zęby stałe), tekodontyzmem oraz heterodontyzmem.
Dziecko o pełnym uzębieniu mlecznym ma 20 zębów (10 w żuchwie i 10 w szczęce) – 8 siekaczy, 4 kły i 8 trzonowców. Jego wzór zębowy można więc przedstawić następująco:
Siekacze służą do odgryzania kęsów, kły do chwytania, przytrzymywania i rozrywania pokarmu, a przedtrzonowe i zęby trzonowe do jego miażdżenia i rozcierania ułatwiając również tym samym kontakt α-amylazy z pokarmem.
Oprócz wzoru zębowego zęby człowieka charakteryzuje zgryz. Prawidłowo wszystkie zęby są ułożone w odpowiedniej kolejności i w specyficznej wzajemnej relacji gwarantującej najlepsze pełnienie przez nie swej funkcji przy jak najmniejszym wysiłku oraz obciążaniu narządu żucia (stawów i mięśni). Na prawidłowy zgryz składają się takie czynniki jak nagryz pionowy, nagryz poziomy, symetria łuków zębowych i inne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Cement wraz z ozębną i włóknami
Zębina wytworzona jest przez odontoblasty, które należą do miazgi zęba i tworzą na jej obwodzie zbitą jednokomórkową warstwę. W zębinie znajdują się kanaliki zębinowe. Przebiegają w nich wypustki odontoblastów – włókna Tomesa.
Cement pokrywa korzeń, podobnie jak szkliwo pokrywa koronę zęba. Swoją budową przypomina kość. Ma żółtawe zabarwienie. Jest wytwarzany przez cementoblasty. Cement wraz z ozębną i włóknami kolagenowymi elastycznie umocowuje ząb w zębodole.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Szyjka jest miejscem styku szkliwa korony
Szyjka jest miejscem styku szkliwa korony zęba z cementem korzeniowym. Może występować w 4 wariantach (z czego dwa pierwsze są najczęstsze):
Do szyjki zęba przyczepia się przyczep nabłonkowy, który jest połączeniem pomiędzy szkliwem a dziąsłem. W ciągu upływu wieku następuje fizjologiczne obniżanie się przyczepu nabłonkowego, co powoduje obnażanie korzeni.
Zęby mają różną ilość korzeni i tak najczęściej (są wyjątki): siekacze, kły, przedtrzonowce (z wyłączeniem pierwszych górnych przedtrzonowców) mają po 1 korzeniu, pierwsze górne przedtrzonowce i zęby trzonowe żuchwy mają 2 korzenie (przedtrzonowce podniebienny i przedsionkowy, trzonowce mezjalny i dystalny), trzonowce szczęki po 3 korzenie (podniebienny oraz dwa przedsionkowe – mezjalny i dystalny). Pomiędzy korzeniami znajduje się rozwidlenie zwane bi- lub trifurkacją, w zależności od ilości korzeni.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka